Туындылары

Кеттім сені жек көріп

Жиналыста жүрдім жұртқа білінбей,
Қызыл сөзден бір түйір дән ілінбей.
Қорғаушы кім, қорлаушы кім, шатастым,
Бір көрпенің астары мен тініндей.

Кешіріңдер, қан жылаған ішінен,
Кешіріңдер, мен сендерді түсінем.
Әділетті айқайымен, күшімен
Қолдайтынның дәлелі жоқ ісімен...

Әдеті ме басы жұмыр пенденің,
Өзін-өзі мінегенді көрмедім.
Оу, қандасым, сонда кімді өлтіріп,
Өз қолыңмен сонда кімді жерледің?!

Түңілді деп Абай неден ойланбай,
Төле биді жылы жауып қойғандай,
Бөлінетін әлі жүзге, руға
Болдың екен неге сонша сормаңдай?

Өтерміз бе өткен ізден ой алмай,
Бөріге жем болғаныңды қоя алмай...
Әдетпенен аспандағы Айда да
Бөліп-бөліп жұлдыз жасап қоярдай...

Көкейіме құрғақ өксік кептеліп,
Армандарым құса болып кетті өліп.
Сырты көрім, іші желім – рушыл,
Лағнет саған! Кеттім сені жек көріп!