Туындылары
ӨЛЕҢ...
Қимастық қап құстардың қанатында
Барады зеңгір көкте қаздар қайтып,
Қазасына жырсыз өткен күндердің,
Отырмын көңіл айтып...
Түн баласы шыққанда кірпік ілмей,
Қыл көпірден білмеймін нені іздедім?
Жалғанына Тәңірдің ғашық еткен,
О, Муза, өзің бе едің?..
Сарқып ішіп бұл күндер тағатымды,
Арып-ашып жол шексе көңілде мұң.
Өлең үшін кешірші, о, тыныштық,
Мен сені жерлегенмін...
Айкезбедей отырмын айды бағып,
Көңіл сынық һәм жаралы жүрегім.
Шыңыраудан шырылдап шырын тартқан
Өлең, сенсіз кім едім?..
Есеюге асыққам бір кездері
Уақыт бәрін білдім бе тонайтынын?
Жырсыз үлдір үмітім үзілердей
Іңірде жылайтынмын...
Күрсінісін баса алмай тылсым шақтың,
Дәру іздеп өлеңнен мұңды құштым.
Ой мүжіген мезеттің балын сарқып,
Запырын уын іштім...
Тағдырымның көшінде керуен тартқан,
Өлеңімнің биікті ет әз тұғырын.
Өтемі жоқ күндердің өтеуі үшін
Жетер ме бар ғұмырым...
17.11.2020