Туындылары
МУЗА
Көктем шығып, құстар келіп, тоғай үнге толғанда,
Жер құлпырып, шие гүлдеп, ара гүлге қонғанда,
Іңкәр еттің сылдырлаған мөлдіріне бұлақтың.
Қуаныштан кірпік ілмей таң бозарып атқанда,
Масайраған мені қимай күн қызарып батқанда,
Маған арнап, қызыл-жасыл нұрын шаштың шуақтың.
Қияметтік досым қиып, телпек үшін сатқанда,
«Азамат» деп сенген кісім «аждаһа» боп шаққанда,
Қайғы-мұңды шаю үшін солқылдатып жылаттың.
Қайырымсыз туысқанға бұйымтаймен барғанда,
Найзадай сөзі қадалып, шытынап көңіл қалғанда,
Қиянатқа қарсы тұрып, жігер беріп жұбаттың.
Қиялға қанат қадалып, құздарға көзді салғанда,
Еншімді даулап өмірден, қиянда ізім қалғанда,
Мүлт кетіп жолдан адассам, астына алма сұрақтың.
Опасыз мынау жалғанды шарқ ұрып көңіл шарласын,
Пенделік меңдеп мерзімсіз соғудан жүрек қалмасын,
Шабыт боп құйыл шаршасам тұтқасын іздеп мұраттың.