Кендебай Ахат

Туындылары


БЕЛ ҮСТІНДЕГІ ОЙ

Жоқ та болдым, ағайын, тоқ та болдым,
Еркін маздап жанбадым, шоқ та болдым.
Қара шұбар тағдырым бұра тартып,
Күресінге атылған оқ та болдым.

Бас та болдым, ағайын, аш та болдым,
Жасамыс боп қатайдым, жас та болдым.
Өксік өртеп өзекті өзеуреген,
Күлшем жоқта қолымда жат та болдым.

Ауыздықтап асауын қасқа жолдың,
Жақын емес, тізгінін жатқа бердім.
Сан жығылып, сан тұрып қас қылғанда,
Көптен қалмай, қайтадан атқа қондым.

Өткеніме үңіліп, мың қарадым,
Ішке жұтып көбісін тұмшаладым.
Елу деген белесте ойға батсам,
Балтырымды қарыды, мұз балағым.

Көктем өтті тұманды азабымен,
Жазда өтті сан түрлі сабағымен.
Көп күттірмей сары қарын күз де жетті,
Қамбама сай егіннің орағымен.

Сыбағаны қос-қостан табағымен,
Шампанында таттық қой арағымен.
Тоқтап тұрып бір сәтке ойланайық,
Қыс та жетер қар жауған қабағымен.
О, ағайын!...