Туындылары
СЫЙЛЫҚ
Айды сыйлай алмайтыным рас енді…
Айды алып берем деген өтірік.
Арусың ғой жалғыз басты, жас өңді,
Ақ бөрідей көп ұлып,
Көк теңіздей көпіріп…
Тұратының маған және күн, айға,
Ұнайды ғой… Құшақтатпай кетесің…
Ай дегенің – нүкте ғана Құдайға,
Ал, мен үшін – зат есім!
Айға қарап отырасың ойланып,
Айға қарағанның көбі жынды емес.
Ал, мен сенің жанарыңа байланып,
Бірде серің, бола салам бірде елес.
Күн көрінсе, ерисің де төгіліп,
Балқып кетер сұлусың ғой себебі.
Ай туғанда барша меңі көрініп,
Жалаңаш қап, өле салғың келеді.
Өлмейсің де… мына қою түн өлмей,
Керексің–ай, түннің де бар керегі…
Алып қалып айға сені жібермей,
Айдың өзін бере салғым келеді…