Ақмарал Леубаева

Туындылары


АСАУ ТАҒДЫР

Есімнен шығар емес,
Мейірім мәуелеген.
Шапағат арай-нұрың,
Сезімім әуелеген.
Алады қалай тыным,
Тұр, міне терезеден,
Келер деп елегізіп,
Күн батса қарайтыным.
Жарық қып дүниені,
Тағы да күлетінің.
Қайтсем деп бұл жігітті,
Өкпемді төгетінім,
Бәрінен бұрын сенің,
Қасыңда жүретінім,
Есімнен шығар емес!

Есімнен шығар емес,
Кеудемнің жыр ұшқынын,
Болашақ ұлыс күнін,
Сенсің деп сезген дара.
Сыртыңнан көзбен ғана,
Аймалап тұратыным.
Ойымның мөлдіріне,
Мұң болып тұнатының.
Тағы айтып өтетінім:
Көргенде жаным қыспақ,
Жаураған қолымды ұстап.
Жып-жылы ететінің,

Мендегі үмітті ұрлап.
Сен, тіпті жігіт тұрмақ,
Үп еткен самалдан да,
Жарқ еткен жанардан да,
Қызғанып кететінің.

Әйтсе де күдік бұрып,
Кей-кейде сенбейтінің.
«Үлгерген сыр ұқтырып
Бар дейсің сендей кімім,» –
деп қайта күліп тұрып,
Кінәсін сезінгенін.
Мойындап сезімдерің,
Құшақтап сүйгеніңде,
Кездерің жіберетін,
Барлығын ұмыттырып,
Есімнен шығар емес!

Есімнен шығар емес,
Жаңбырда күнә жуып,
Күндерім қыдыратын.
Бақыттың жүдә жуық,
Тұрғанын ұғынатын.
О, менің асау тағдырлы көсемім,
Бірақ менің айтайын дегенім,
Тіпті бұлар емес,
Сенің кісендеулі тұлпар екенің,
Есімнен шығар емес!