Мұрат Бекей

Туындылары


САРАҒАШ


Ырғатылған жүректе сезімдерді,
Сырға тұнған жыр етер кезім келді.

Ақ пейілден ақындық – ақ мақтадай,
Ағытылмай ақ тілек жатпақ қалай?

Ақ жазығы алғандай Айдан рең,
Асан бабам тамсанған аймағым ем.

Кетсе қашық армандар қанатында ер,
Сағынышпен айналып табатын жер.

Ерке Келес, адырдың күн қақтаған,
Өткеннен сыр сәті жоқ тыңдатпаған.

Келсе кезек, қалайша іркем өлең,
Тербегенде тынымсыз жыр – Төлеген.

Көкіректен сырларды аршып егіз,
Әнге айналса қалған әр Шәмшіден із.

Тасқа маржан жайғандай бау – бақшадан,
Астанаға өзіңді алмаспағам.

Ертеңіне атсын деп күліп ақ таң,
Жолда тұрам мінәжәт Қоңыраттаң.

Құлағыңда жаңғырып сөзім қалсын,
Тұрағым бар мәңгілік - өзің барсың,
Сарағаш!