Туындылары
ТҮЙМЕДАҚ
Түймедақ,
түймедей мұңның да мысы ауыр,
Көңілім неліктен құса бұл?
Раушанды ұнатқан емеспін,
Сыйлаған жоқ ешкім.
Арулар үзсе де күлтеңнен,
«Сүйеді», «сүймейді» бір теңге.
Сезімді ұқты ма сендегі,
Сұлулық бүркенген?
Түймедақ,
түйрейді түйедей ойларым,
Ұмытқам, кешіргем жай бәрін.
Келмейді төбемді көрсеткім,
Келмейді сайрағым.
Түймедақ,
сынауға сәт түссе үйір жат,
Тағдырға айту да қиын дат.
Қаңбақтай кетпесін желге ұшып,
Бармақтай бұйырған түйір бақ!
Сүйдік пе, сүймедік пе білмей алаң,
Қаласам мақтай кетем, тілдей алам.
Тіріскей болмысымды тәуір көрген,
Сен қайда қалдың екен Күнгей адам?
Түс кейіп тағдырымның сен өрнегі,
Құндақтап сан қиялға бөлер мені.
Төріне шығарып ем ерек көріп,
Көңілімнің көп адамға көгендеулі.
Дейсің бе осы сенің өр мінезің?
Көкірек тұсымдағы көрді көзім.
Еркіңде десең-дағы таңдағаның,
Жібермей ұстап қалар келді кезің.
Сипайды маңдайымды сәуір самал,
Сағыныш тамшылары-лағыл солар.
Жанымнан қандай жақсы, жарқыным-ау,
Көңілсіз сәттерімде табылсаң әр.
Болды ма құлшылығым, дұғам әлсіз?
Демеймін жұмыр басың жүр алаңсыз.
Зау болып тұрғанымен заманында,
Тау болып қалыптаспас құлаған құз.
Тұрғыздық есігі жоқ ойдан қамал,
Бір күні сәт туады бейғам болар.
Бақ ішін көлегейлеп тұр көлеңке,
Келер деп қайдан сәлем, қайдан хабар…