Сабырбек Нұрманұлы

Туындылары


КӨМЕШ БҰЛАҚ


Бастау алып бұлқынған бұлақтардан
Аққан суың сақырап құлақ жарған
Сағындым мен кілемдей келбетіңді,
Өрнектелген гүл,жалбыз, құрақтардан.

Құс базары жататын буынды алып,
Естіледі көлдерден бүгін талып,
Құшағыңа шіркін-ай, қашан жетем,
Мейірлене ішетін суын қанып.

Қиялдаған келешек, болашағын
Өткен менің өзіңде бала шағым.
Есіңде ме, желінмен өзің тектес
Бала ақын бұлданып таласатын.

Сен – биік, мен ол кезде аласамын
Қиял – ғажап, қойнауың тола сағым.
Қайта айналып қасыма жоласа шын,
«Балалығым – Патшам» деп жол ашамын.

Табыстырар өткеннің елесімен.
Көктемімді көгерткен Көмешім ең.
Ата-апам күн салып келіп,
Мені іздеген әр қырдың төбесінен.