Туындылары
ҰЯЛТА АЛМАЙДЫ ЕШКІМ МЕНІ...
Сезем...мүлдем бəрінен бейхабарсыз,
Ары кетсе, ел айтқанды айта аларсыз.
Жауабын да күтпестен қайта – қайта,
Көп сауалды тек іштей қайталарсыз....
Жас адамның көрсетпесе заңдылығын,
Кінəсі жоқ Ақмаралдың жаулығының.
«Еңсесін көтерсін», – деп ескерткенің,
Есіме көп жағдайды салды бүгін.
Елден ерек күйім емес дараланған,
Жаным аулақ жұрт ойлар жорамалдан.
Арымның адалдығын қорғау үшін,
Орамалмен осылай орап алғам.
Мүмкін жанға айналғанмын басқа, білем,
Жұмбақ болып барамын досқа кілең.
Бір тал шашым секілді көрінбейтін,
Құпиямды жасырдым ақ шəлімен.
Адамды адам ар керек сүймегі үшін,
Тура жолды табу мендік күйдегі сын.
Ұялта да алмайды ешкім мені,
Ұятымның кимешек кигені үшін.
Бəрі тозар, өзгертер түсін, мейлі,
Тек орамал тозбайды, кішірмейді.
Абыройдың аманат бұл пердесі,
Ешқашанда еңсемді түсірмейді!