Туындылары
1992 ЖЫЛ. КӨКЕМНІҢ КҮРСІНІСІ.
«Тебірлерге қалғанда
Теңселер сойды ауыр ноғай жұртыңыз...»
(Шалкиіз)
Теңселер сойды ауыр ноғай жұртыңыз...»
(Шалкиіз)
Бұлың, бұлың, бұлыңғыр,
Бұлтты күннің құнын біл.
Бұлыңғырдың ішінде
Өтті талай күнім құр.
Адырлардан жел есті,
Айдарлылар теңесті.
Көк үйдегі көп есті,
Күбір-күбір кеңесті.
Кеңесті де егесті,
Егес тегін еместі.
Желтоқсанның желі есті,
Күнім болды көмескі.
Көзге ілместен белесті,
Пана тұттық елесті.
...Жаңа Ай туды аспанда,
Соның өзі көп ескі.
Жел соқты да екпінді,
Телпек қылды тектімді.
Темір тордан телміріп,
Тектілерім тек тұрды.
Шерік-шерік шеп құрды,
Шерге әкеліп бөктірді.
Тұлпарымды тұғыр деп
Тарантасқа жектірді.
Көп көзіне кек тұнды...
Күн ашылды, көк күлді...
...Он бес басты аждаһа
Бірін-бірі жеп тынды.
Тілек қабыл болғасын,
Түгендеді ел қол-басын.
Күлін көкке ұшырды
Жылап Бапы ордасын.
Етті де еппен күйді оңды,
Жар басына үй қонды.
Бостандығын алғандар
Бас-басына би болды.
Тауысып ек тағатты,
Жеңіс жерге қаратты.
Ұмытыппыз о, ғажап,
Тауып жеуді тамақты.
Аңыз деуші ек кәнігі,
Бар екен ғой Тәңірі.
Ендігіңді шешеді
Сол кісінің әмірі.
Бұлың, бұлың, бұлыңғыр,
Өтті-ау талай күнім құр.
Бұлыңғырдың ішінде
Адасып жүр құлын-жыр.
Бұлың, бұлың, бұлыңғыр...