Туындылары
* * *
Өлеңім-ай, өлеңім, өлеңім-ай,
Өгейленіп барамыз неге бұлай?
Адаммен де сиыспай, қоғаммен де,
Ауыл жаққа аттанғым келеді ұдай.
Ару бұлттар қайтқанда ауыл жақтан,
Алаулайды бір отым Тәңір жаққан.
Сары сазын айтар ма ем сағыныштың,
Қабір үстін жас жуып бауыр жатқан.
Сен де маған ренжисің, Өлең-досым,
Мен де саған ренжимін, Өлең-досым.
Көзім жұмсам... көкжиек көңілімнен
Көгендеулі сезімнің көрем көшін.
Тағдырымды тастай сап тас қалаға,
Тауға қашып кетсем бе асқақ ана?!
Мен бүгінде қараймын жаным ашып
Жаңа ауырған өлеңмен жас балаға.
Көкейімде көкке ұлып күй сан шырын,
Басам сосын шылыммен ми шаншуын.
...Өлең-досым төксінші запыранын,
Заһарыңнан бір жұтым құйсаңшы, інім...
Шымкент. 2003 жыл.