Эльмира Омарбекова

Туындылары


БАЛА ЖҰМБАҚТАРЫ


Қызыл, жасыл түсі бар,
Ауа жұтса күші бар,
Мойнына жіп байлатып,
Ұшатын бір құсым бар.
                            (Шар)

Шашқа өскен жайнаған
Гүлді көрдім ойнаған
Әжем бағбан күткен-ау
Қайта-қайта айналған.
                            (Бантик)

Сайға түссе сай көреді
Қырға шықса қыр көреді
Қараңғыда өледі.
                            (Көлеңке)

Айыр құйрық айыр тіл
Аяқсыз аңдып жүр.
                            (Жылан)

Әппақ сүттей айналды тасуға,
Қара қақпақ жарады жабуға
Қазан үлкен, қақпақ кіші қашанда
Ошағынан болмайды алуға
                            (Көз-жанар)

Қою айран құйып ап,
Жұдырықты түйіп ап,
Күмбірлетті күйді анам,
Неде, қане, ойлан тап?
                            (Күбі)

Жаз айында көбірек
Ұшып жүрер гүлге көп.
Қызыл, сары, ағы бар
Қанатында дағы бар.
                            (Көбелек)

Қол арбада, қолдарда
Қол баладай жолдарда.
                            (Сөмке)

Асқар тайға мінемін деп құлап қалды
Айқайлап бір күлемін деп жылап қалды.
Біреу үшін бұл жұмбақ, жұмбақ емес
Дегенменен көргенім ойда қалды.
                            (Көктемгі күн райы, күн, бұлт, найзағай, жауын)

Тіктеп ұшқан, көкті құшқан
Отты сұңқар, өтті бұлттан.
                            (Зымыран)

Жылтыраған суықтау
Жылынған соң жылап-сықтау.
                            (Мұз)

Ертегілер елінде
Бір сұлу қыз көрдің де
Әсем әні бір салар
Не пайда, ол теңізде.
                            (Су перісі)

Санама сай сан бастым,
Саусағымен дәл салдым.
Тапсырмамды орындады
Жауабын тез-ақ таптым.
                            (Компьютер)

Ағайынды ағалы
Қысқа ғана жағады.
Түсі суық бірінің
Мәңгі шыңды бағады.
                            (Қар, мұз)

Оған қара жер мекен
Үйі ортақ ел екен.
Адам емес, жануар да
Тірі жәндік бел бекем.
                            (Құмырсқа)

Дәу-дәу дәу емес
Үйіпті дән күш бірде.
Тау-тау, тау емес
Үйіліпті бір күнде.
                            (Құмырсқа мен илеуі)

Томаға мінез бітпеген
Жеуді жылдам діттеген.
Мамық жүні қыс ауған
Қорқақ жүрек зыт деген.
                            (Қоян)

Жапалақ қанат жапырақ
Жасырғаны тәттірақ
                            (Жүзім)

Ақша бұлттан, қара бұлттан тамшылады,
Қуаныштың, қайғының тамшылары.
                            (Адамның көз жасы)

Тауға біткен апаны
Аталы да, балалы.
                            (Қасқыр)

Қорқақ емес, батырда
Қулық ойлар басында.
                            (Түлкі)

Қауырсындай аппақ
Қонып жатыр бақ-бақ.
Өзі суық шақырып,
Жылынғанша жатпақ.
                            (Қар)

Аппақ кесек
Қызыл кесек, көп кесек.
Қара жолда онымен
Сурет салдық біз кезек.
                            (Бор)

Тау үстінде тұр ғалам
Көтеріп тұр жүз адам.
Періште емес, пейіште
Құлап кетпей тұр қарап.
                            (Қыстағы сарқырама)

Майсыз жанған шырақпын
Үйлер менен көшеде.
Жәйсіз жанған шырақпын
Ақау болса желіде.
                            (Электр жарығы)

Тұра қаштым ит көріп
Ит емес-ау кит көріп
Қараңғыда тасада
Бірге қаштық зып беріп.
                            (Көлеңке)

Қойдың басы жотада
Қарап тұрған секілді.
Түйе шөккен, бота да
Көшпеуге көш бекінді.
                            (Тау қыраттары)

Бір қалпақ бар басымда қар, шап-шақ,
Кимеймін де, шешпеймін жылы, жұмсақ.
                            (Шаш)

Қос қояным бар батыр
Тығылып сайда жатыр.
Бірі қара, бірі ақ
Бір-біріне тым-ақ жақын.
                            (Көз)

Өрмелегіш өрнекші
Үйге шығып көрмекші.
Хабаршысы апамның
Қонақ бүгін келмекші.
                            (Өрмекші)

Сап түзеген екі солдат
Босағадан тұр қарап.
                            (Етік)

Күзеткенді күзетеді,
Үйреткенді үйретеді.
                            (Иттің қарғы бауы)

Құлаққа құлақ біткізеді, тілге тіл
Ұзаққа сөз жеткізеді желі бір.
                            (Телефон)

Егіз пышақ айқасқан,
Іске бола шайқасқан.
                            (Қайшы)