Туындылары
ЖҰМБАҚТАР
Көлеңкелеп бауырын
Күнге тосқан жауырын.
(Жапырақ)
Үш ағайын бауырлас,
Күні түні айырылмас.
(Сағат)
Мамыр айы –
Бақ, бақ, бақ!
Гүл жасырдым,
Тап, тап, тап.
Сары күндей дөңгелек,
Жақсы көрер көбелек.
Өседі көп далада,
Бақішінде қалада.
Көктем сәнін бір бастап,
Күзді кетер аяқтап.
(Бақ-Бақ)
Өзі аппақ,
Киген қалпақ.
(Саңырауқұлақ)
Күндіз көрмей өзін,
Түнде көрем көзін.
(Жұлдыз)
Жасырын жүзін,
Айтады өзін.
Таппаққа құмарлық,
Табады көзін.
(Жұмбақ)
Әжемнің үйі бар ешкім тұрмас,
Іші қара, сырты ақ адам сыймас.
Ешкім де бірақ онсыз тұрмыс құрмас
Үй жылыған, піскен бар ас.
(Ошақ)
Ескексіз қайық жүзеді күлгенге
Боялған түсі бар, ұқсаған гүлдерге.
(Ерін)
Енші алған екі жақ
Ән салады сыңғырлап.
(Сырға)
Аяғым салған сурет
(Із)
Шекремен сүт ұйыған
Мұздан пішім құйылған.
(Балмұздақ)
Ақ,сары апамды
Ақ үйге қамады.
(Жұмыртқа)
Өзі ағаш болса да, басы темір.
(Балға,балта)
Ақ апамның қолында
Біз, иненің соңында
(Жіп)
Ақ жағасын жел тоқып,
Желбіретер су толқып.
(Толқындар)
Теміржолда темір күйме
Алып барар күткен үйге.
(Поезд)
Біткендей жан тасқа бір,
Ақырындап байқап жүр.
(Тасбақа)
Кесіртке ме, бақа ма,
Жасырынып таста тұр.
Өзін жақсы баға ма,
Жүз жасты үш жасап жүр.
(Тасбақа)
Ақ тілекте батасы
Жаңа жылдың атасы
Сиқырлы бар таяғы
Зымыраған шанасы.
(Аяз-ата)
Ақ көйлекті, бөрікті
Бұрымды қыз көрікті
Мерекеге жыл сайын
Атасымен келіпті
(Қарша-қыз)
Аппақ үлкен орамалы
Орманды бар орап алды.
Қалдырған үйде отты ғана,
Бар жылауды тонап алды.
(Қыс)
Әппақ киген кимешек
Кимешекке тимесек,
Даланы үйден көреміз
Әйнек бетін үрлесек.
(Қыс)
Жүргенде шаңы жоқ
Бұл көліктің жаны жоқ.
Басы жоқ, жібі бар
Байланған соң суға тоқ.
(Қайық)
Жүні жоқ, шашы да
Кірпігі, қасы да
Жалаңаш жүргені
Күлкілі расында.
(Бақа)
Құс емес атын шақыратын
Бірақ әні бар өз атына қосылатын.
Жаз бойы ұйықтамайды таң атқанша,
Шалшық суда әдеті бар отыратын.
(Бақа)
Өзіңе тек арналады
Мерекеде барлық болған.
Орындалған армандарың
Құшағыңа гүл боп толған
(Сыйлық)
Бал менен шекерде
Қосылған екен де.
Үйірген дәмін де
Бар жеміс піскен де.
(Сағыз)
Аяқтан алып жыққан дәу жатыр
Басы да, денесі де жап-жалтыр.
(Мұз)
Көлді кіші қондырған
Өзін суға толтырған.
(Әуіт)
Бұл құстар ұшпайды,
Қорада ұйықтайды.
Дос болған адаммен,
Орманға қашпайды.
(Үй құстары)
Киімнің қыртысын жазады
Суды да қайнатып шашады.
(Үтік)
Суға батпай суда жатты
Сумен ақпай, суда қатты.
(Мұз)
Тауда өскен,қырда өскен
Бақта өскен,үйде өскен.
Жылы ұя, пана боп,
Жазды қойып қыста өскен.
(Гүлдер)
Сақалсыз ата, береді бата
Ел ішін күлдіріп, қайырымды ата.
(Алдар көсе)
Тоқ бала аш баланы ойнатты,
Бүлкілдетіп айран менен қаймақты
(Күбі, піспек)
Ішін ойған, түбін ойған
Сыртын ғана бүтін қойған.
(Пиалай)
Өсімдік ол, топырақта
Тапқан неше жұмыртқа.
(Картоп)
Бас қосшы, мойын жапты
Аяқ астын сүймеген.
Жауын тимес орын тапты
Есін жиған түймеден.
(Жаға)
Құрсау емес, тұсау емес,
Бағындырған аяқты.
Жерге тимес, кеуде жетпес,
Лайдан жеген таяқты.
(Балақ)
Тоқылдақтай тықылдап
Ағаш көрсе тынбаған.
Еңбек қылып қоймаған
Бұйым талай сыйлаған.
(Балға)
Суы орта шелек бар
Суын алсаң шелек сал.
Қозғалмайтын орны бар
Күш орайтын қолы бар.
(Құдық)
Апалы-сіңлі
Асты барлық пісірді.
Бірі отта, бірі сыртта
Түтін, буды ұшырды.
(Қазан, қақпақ)
Судан шығып, суда еріп кетеді
Ащы болып, асты дәмді етеді.
(Тұз)
Қой емес, ешкі де
Мүйізі бірге жетілді.
Ұстай алмас ешкім де
Тастан тауға секірді.
(Арқар)
Шашпен болар бар ісі
Араламас тар тісі.
(Тарақ)
Бір ағашта, қос ағаш
Қос ағашта көп ағаш.
(Емен)
Ағаш сапты, қатты
Ағашты шапты.
(Балта)
Төрт аяқтыатқа
Секір дейді, атта.
(Тұсау)
Үлкен өскен құлпынай
Тұрар ұзақ бұзылмай.
(Ананас)
Жүгерінің собығындай ашасың
Қауынның бар дәмінен татасың.
(Банан)
Қойшының қысқарған таяғы
Жіп байлап малды бір айдайды.
(Қамшы)
Қатты тастай балқып кетер
Отқа салса зергер, шебер.
(Темір)
Бірін-бірі жаратты
Аңды-құсты жайратты.
(Мылтық, оқ)
Ат басында, құлында
Ыңғай берген бұруға.
(Жүген)
Көзге көрінбес толқындар
Етегімде солқылдар.
Арпалысқан бәрімен
Әкетем деп жұлқынар.
(Жел)
Сахарада жүгендей
Маң басады түйедей.
Құс атасы секілді
Тобын бермес үйірдей.
(Түйеқұстар)
Құйрығында айналған қанаты бар
Инеліктен негізі жаратылған.
(Тікұшақ)
Тау мен қырдай айырмасы
Аттың жоқ па айырбасы.
(Есек)
Қысқа аяқ, құйрығы
Ұзын құлақ бұйырды.
Айқайлайтын көбірек
Әтештің бар қылығы.
(Есек)
Мая емес, шөп емес
Бесақамен жинадым.
Дәнін түспес, малда жемес
Ақ гүл жиды қырманым.
(Мақта)
Тоқтатады уақытты,
Көре алып бақытты.
Жарқылдаған жанары,
Жарқ-жұрқ етті,сәт түсті.
(Фотоаппарат)
Тауды тұрған көшіреді.
(Бұлт)
Ащы-тәтті дәмі бар
Өлі-тірі жаны бар
Өсімдіктен табылар.
(Дән)
Бетіне жауып көп шаршыны
Жазуға, санға беті ашылды.
(Тор көз)
Таудан әкеп ақ тас
Үйді қылдым әппақ.
(Әктас)
Таудан қарын үйгендей әппақ
Ожем оны кигенде томпақ
(Кимешек)
Сүйекке біткен сүйек
(Тіс)
Үш апалы-сіңілі бойы ұзын
Бірін-бірі орайды бумай ұшын.
(Бұрым)
Қанша жапсам, сонша ашып,
Кіріп, шығам амандасып.
(Есік тұтқасы)
Көл үстінде бір айна
Жатыр қыста, абайла
(Көлдегі мұз)
Қақпанның аузына дәл түскен қақпан.
(Қақпақ)
Ақ Орданың ішінде жанған от.
(Ошақ)
Бас-аяғы ие өзі,
Сыздайтын бар сегіз көзі.
(Бел)
Ағаш та жоқ, көмір де
От жанады әр үйде.
(Көгілдір от)
Қосу менен алуда
Көп пе, аз ба қалуда.
Ұзындықта, салмақта
Есеп деген жазуда.
(Сан)