Туындылары
Ана тілден бастау алып, бірге өсіп,
Халқымыздың бар байлығы сақталған.
Онда қанша жанды теңеу жүр көшіп,
Жүректерден- жүректерге жатталған!
Бедел, бедер, бейнесімен өрілер,
Боразданың шектеріндей бар әні.
Қарағайлар – дулығалы серілер,
Теңізіңіз – жердің жасыл жанары.
Теңеуінің бәрі мөлдір, бәрі ізгі,
Бұлағыңыз күмістейін ағылған.
Жұлдызыңыз асыл шеге тәрізді,
Түнгі аспанға жиі- жиі қағылған.
Кейде тәтті, кейде қатты тіліміз–
Мұң – күлкіге, көк мұз – отқа оранған.
Ақ қайыңға ұқсайды ғой қызыңыз,
Ал, қарт кісі аумайды ескі томардан.
Шет-шегіне шыға алмайды ойыңыз,
Халық бәрін көре білген анықтай.
Ежелгі орман үстінде жас Айыңыз,
Қалт- құлт еткен, ескегі жоқ қайықтай.
Бұлт соншалық ұқсайды екен жайынға,
Тұңғиықта екпінінен жел ескен.
Айтар болсақ, енді егін жайында,
Салады еске топырағын өзі өскен.